این روزها از بچه های کوچولو و نازنین کلاس اولی گرفته تا طلبه ها و دانشجوهای مقاطع عالی اموزش همه درگیر امتحانات هستند. اما سالن های کوچک و بزرگ امتحان، خالی هستند!!
تغییرات ناشی از کرونا، سبب شد که امتحان دادن مجازی هم تجربه شود!
برای ما ها که تجربه امتحان حضوری را داریم، امتحان یعنی مسیر خانه تا محل امتحان را نفهمی! چون تمام مدت سرت در دفتر و جزوه و مرور نکات اخر است. استرسی ها، استرسشون به حد اعلای خودش میرسه…….!
امتحان یعنی همهمه زیاد بچه ها هنگام ورود به سالن امتحانات……. اکثرا مشغولن……دوتایی یا چندتایی با هم مرور میکنن که فلان مطلب چی بود و این وسط یکی با هیجان میپرسه فلان سوال، جوابش چی میشد؟ و ولوله ای در جمع ایجاد میشد!
بعضی ها خودشون تو ذهن مطالب رو مرور میکنن، بعضی ها دیگه به خدا و ائمه متوسل میشن و هرچی دعا بلدن و تو اون لحظه به ذهنشون میاد زمزمه میکنن. یه دوستی داشتم میگفت دبیرستان که بودیم، همیشه وقت امتحانات صندوق صدقاتمون پر میشد!
هیجان خوب و قشنگی بود………………
بالاخره وقتی با اجبار مسئولین همه رو صندلیهاشون مینشستند، گاهی با قرائت چند آیه قران یا چند نکته کوتاه مسئول امتحانات جو رسمی میشد و برگه سوالات توزیع میشد………….
چه حال خوبی بود وقتی سوالات رو بلد بودی و می نوشتی و سراغ بعدی میرفتی و چه حال خرابی بود وقتی سوال بلد نبودی و با ناراحتی سراغ بعدی میرفتی و اونم بلد نبودی!
به ترتیب بچه ها امتحان میدادند و برگه پر یا نصفه نیمه رو تحویل میدادند و سالن رو ترک میکردند. برگه ها هم دسته بندی میشد و تو پاکت مخصوص به استاد مربوط میرسید!
بعد از امتحان باز هم سروصدا و هیجان بود ، بعضی خوشحال بودند و بعضی ناراحت. بعضی غر میزدن به نحوه سوالات. خیلی ها هم همچنان کتاب بدست، جوابها رو با هم چک میکردن…..بعضی ها از امتحان بعدی حرف میزدند.
در راه برگشت حرفها متفاوت میشد ! بحث اینکه دیشب چقدر کم خوابیدن و چقدر به خواب نیاز دارن و الان فقط باید خوابید!!
حالا همه اینها تبدیل شده به اینکه هرکس در خانه خودش، پشت میزش، روی مبلش (حتی روی تخت یا زیر کرسی) سوالات امتحان را باز میکند و در زمانی که مقرر شده وقت دارد پاسخ بدهد و بعد جواب را بفرستند.
یه تفاوت دیگه اینکه امتحان حضوری برای اهل تقلب، سخت تر بود. کلی باید برنامه ریزی میکردند که چطور تقلب کنند. و سر جلسه هم باید خیلی دقت میکردند که مراقب نبیند و مچشان را نگیرد؛ اما حالا راحت و بی دغدغه میتوان کتاب و جزوه را باز کرد! اصلا مراقبی نیست که ببیند!
کاش همیشه حواسمون باشه تمام لحظات عمرمون در حال امتحان هستیم و مراقب اصلی همان کسی است که قراره برگه هامون رو تصحیح بکنه و حواسش به همه چیز هست. همه چیز را میبیند و همه چیز را میشنود و همه چیز را میداند!!
أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَری(علق/۱۴)
ترجمه: آیا نمی دانید که خداوند میبیند!
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
با شروع زمستان، وبلاگ من هم شروع می شود!
الهی هر دوشون پربرکت و پر از خیر و خوبی باشند
ان شاءالله اینجا چیزهایی بنویسم که خدا و بنده های خوبش راضی باشند.
یه دعا که دیشب به ذهنم رسید و خوشم اومد:
الهی آخرین یلدای قرن، آخرین یلدای ما نباشه
